Lim Guan Eng |
- World Environment Day Message 2012 (en/cn)
- To Enjoy Development As Freedom Requires Malaysia To Be Free From Corruption.(en/bm/cn)
- Why Still No Arrests For Identififed Assailants Of The Brutal And Barbaric Attack On V Ganabatirao And His Brother V Raidu?
- MAS RM2.5 Billion Raising Of Capital Guaranteed By The Federal Government Proves The Success Of BN’s Successful Cover-up Of 3Ds Of Deficit, Debt And Deceit.(en/cn)
| World Environment Day Message 2012 (en/cn) Posted: 05 Jun 2012 07:58 AM PDT DAP World Environment Day Message 2012 by DAP Secretary-General and Penang Chief Minister Lim Guan Eng on 4 June 2012. The 2012 theme for World Environment Day is "Green Economy: Does it include you?" According to 2012 United Nations Environment Program(UNEP), a Green Economy is one whose growth in income and employment is driven by public and private investments that reduce carbon emissions and pollution, enhance energy and resource efficiency, as well as prevent the loss of biodiversity and ecosystem services. These investments need to be catalyzed and supported by targeted public expenditure, policy reforms and regulation changes. A green economy is described as one that results in improved human well-being and social equity, while significantly reducing environmental risks and ecological scarcities. In other words, we can think of a green economy as an economic environment that achieves low carbon emissions, works towards resource efficiency and at the same time is socially inclusive. Unfortunately the BN government does not adhere to the UNEP's green economy unlike developed countries such as:- · Australia that refuses to accept any of the waste residue from rare earth processed by the Lynas plant in Kuantan back to Australia, · Germany that has decided to phase out their nuclear reactors plant; and · Taiwan that rejects any petrochemical plants built on their wetlands. In direct contrast, the BN government approved the AUD 800 million or RM 2.4 billion rare earth refinery plant in Kuantan, the setting up of the petrochemical industry in Pengerang under Petroliam Nasional Bhd (Petronas) RM 60 billion integrated refinery and petrochemical complex, and proposal to build not one but two nuclear plants costing RM 15 billion in the country. By ignoring the rakyat's opposition and their health concerns for their welfare, the BN government is adopting an undemocratic and exclusive approach. By allowing rare earth refinery plant, petrochemical industry and two nuclear plants in the country, BN government has clearly proven that it is more interested in profits than public good, and is pursuing economic development at all cost at the expense of the environment and people’s health. In order to achieve a Green Economy, renewable energy must be in place. Unfortunately the Renewable Energy Fund is inadequate as it is only RM 300 million from the 1% levy on consumption of more than 300kwh or electricity bills more than RM 77 per month. Assuming an installed capacity of 3 kW only 2,217 households can benefit. With 1kW installed capacity only 6,651 households will benefit. What type of solar energy capacity building is Malaysia talking about when only 6,651 household throughout Malaysia are qualified and will benefit only from 2013? The Renewable Energy Fund must be increased from the present RM 300 million by at least another RM1 billion. The time has come for Independent Power Producers or IPPs to plough back their billions of ringgit in annual profits and contribute back to society with RM 1 billion annually to the Renewable Energy Fund to help develop solar and renewable energy as alternative energy sources. After all if IPPs can benefit nearly RM20 billion from gas subsidies, what is RM1 billion to allow all Malaysians to use solar energy and become a nano-IPP by selling back solar energy generated to TNB? Clearly under BN, Malaysia will never achieve a sustainable, low carbon and resource efficient future. Only a Pakatan Rakyat that rejected rare earth plants and nuclear plants can ensure our future generation live in a better world that is clean, green safe and healthy. Remember we do not inherit the earth, but only borrow it from our children. It is our duty and responsibility to return back this green legacy to our children and unborn grandchildren. Lim Guan Eng —mandarin version— 民主行动党秘书长兼槟州首席部长林冠英于2012年6月4日发表世界环境日献词： 2012年世界环境日的主题是: "绿色经济:你参与了吗?" 联合国环境署指出，绿色经济的收入和就业增长，是由能够减少碳排放和污染排放的、能够加强能源和资源利用效率的，并且能够防止生物多样性和生态系统服务丧失的公共和私营投资驱动的。我们需要通过目标性公共投入、政策改革和法规修订来加快和支持这方面的投资。 绿色经济是促成提高人类福祉和社会公平，同时显著降低环境风险和减少生态稀缺的经济。简单来说，我们可以把绿色经济认为是一种实现低碳排放、资源有效同时兼顾社会的环境经济。 不幸的是，国阵政府并没有坚持联合国环境署所定义的绿色经济，不像那些先进地区及国家： · 澳洲政府已经拒绝回收任何产生于莱纳斯稀土提炼厂的废料； 相比之下，国阵政府却批准了价值24亿令吉的稀土提炼厂设立于关丹、国油的价值600亿令吉的炼油及石油化学综合发展中心（RAPID）、以及150亿令吉兴建两座核电厂。国阵不顾人民的反对及健康考量，一意孤行，这是不民主及毫无兼容性。 国阵政府允许稀土提炼厂、石化工业建立在边佳兰及两座核能发电厂的设立及计划，一而再地显示国阵政府重利益、轻公益，为了追求经济利益，不惜牺牲环境及人民的健康。 若要成为绿色经济，我们必须要有可再生能源。不幸的是，我们只有3亿令吉的再生能源基金，这基金只向用电超过300千瓦（KW)或每月电费超过77令吉的用户征收多1%费用。假设安装3千瓦太阳光电板，只有2217住户受惠， 或安装1千瓦电光板，只有6651住户受惠，若到了2013年全国只有6651住户有资格和能力安装， 政府到底在谈什么太阳能建设？ 这显然严重不足，再生能源基金至少要从现有的3亿，额外增加至少10亿令吉。是时候获取巨大利润的独立发电厂每年回馈再生能源基金10亿令吉，协助太阳能和再生能源的发展。毕竟，独立发电厂从天然气补贴受益200亿令吉，拨出区区10亿令吉让全国人民使用太阳能、成为纳米发电厂，把电卖回给国能，有何不可？ 很明显示地，如果国阵继续治理国家，马来西亚将永远无法拥有一个可持续、低碳及资源有效的未来。唯有民联才会拒绝稀土厂、核电厂，保障我们的下一代生活在更清洁、绿意、安全及健康的未来。请记得，我们不是地球继承人，我们是向孩子预借的，我们有责任和义务还他们一个清洁和安全的地球。 林冠英 |
| To Enjoy Development As Freedom Requires Malaysia To Be Free From Corruption.(en/bm/cn) Posted: 05 Jun 2012 08:11 AM PDT Speech by YAB Lim Guan Eng at the "Bank Negara Forex Scandal – When Government Becomes Speculator" Forum on 2.6.2012 To Enjoy Development As Freedom Requires Malaysia To Be Free From Corruption. In his book, "Development as Freedom", the great economist for the poor and Nobel laureate Amartya Sen wrote that development is a process of expanding real freedoms. He identified 5 instrumental freedoms that contribute towards the general capability of a person to live more freely:- 1. Political freedoms Political freedoms encompass basic human rights and freedoms ranging from freedom of expression to freedom of the press and information; democratic elections at all levels including local government and respect for rule of law. Economic facilities refer to opportunities to utilize economic resources. Social opportunities refer to education, health and other arrangements that influence an individual freedom to live better. Transparency guarantees gives the freedom to deal with one another under full disclosure to prevent corruption and malpractices. Protective security is needed to provide social safety net to prevent deprivation and poverty by providing social assistance and disaster relief. There is no doubt that based on Amartya's parameters of economic and political freedom, Malaysia has failed to fulfill our Merdeka promise of basic human rights and freedom, political equality, equal economic opportunity, shared prosperity and socio-economic justice as well as integrity in leadership. In contrast we believe that the Penang state government have fulfilled these parameters. We have passed the Freedom of Information Act, Penang Local Government Elections to restore the 3rd vote, publicly declare the personal assets of all EXCO members including the Chief Minister, wiped out hard-core poverty with a RM600 minimum income for all households and by 2015 will be the first state to wipe out poverty in Malaysia, implemented open tenders, provided free wifi in public places as well as increased cash assistance to the people. All these achievements were done with growing budget surpluses annually and a record 95% reduction in state debts from RM630 million to RM30 million. We are also addressing traffic congestion by investing in infrastructure n providing affordable housing by building 18000 units throughout the state with the private sector contributing around 20000 units. This has engendered public and investor confidence resulting in Pg being the top investment location for 2 years 2010-2011 with 30% of Msia FDI and Pg as the most liveable city for 2011-2012. I would like to suggest that to enjoy development as freedom under Armatya Sen we need to be free from corruption scandals. Scandals are fast becoming synonymous with Malaysia. Hardly a few months go by that a new financial scandal does not erupt. To list them all would be a never-ending task, but some examples include the RM10.5 billion Renong bailout, the RM12.5 billion Port Klang Free Zone (PKFZ) fiasco, the RM52 billion Bumi share scandal, the half a billion ringgit "commission" for the purchase of two Scorpene submarines, and not to mention the recent RM250 million NFC "cows and condos" case. These scandals and many more have led Malaysia to become one of the top five countries in the world in terms of highest illicit capital flight. The situation has become so bad that the most recent report by Washington-based financial watchdog Global Financial Integrity (GFI) has revealed that more than RM1 trillion of illicit funds – money from unrecorded capital leakages like bribery, theft, kickbacks and tax evasion – had been illegally siphoned out of our country in the decade from 2000 to 2009. Malaysia has truly suffered a "lost decade of corruption". As a result, the latest Corruption Perception Index ranking by Transparency International has seen Malaysia slide to number 60 out of 183 countries this year. Nine years ago in 2003, we were ranked 37th in the world. In announcing the results, the deputy president of Transparency International Malaysia, Mohammad Ali, noted that our ranking continues to decline due to the prevalence of "elements of state" that facilitate "grand corruption". In other words, most financial scandals in Malaysia are directly or indirectly linked to the government. Ladies and gentlemen, While some of these scandals may have been forgotten, the impact they leave behind continues to haunt us. I am not only referring to the tens of billions in financial losses that we may never be able to recover from, but worse, the precedence and perception that it leaves behind – that if you are part of the powerful ruling elite, nothing happens to you no matter how much damage or loss you have caused to taxpayer's money. This has encouraged and continues to encourage those in the BN leadership to abuse their power for financial gain. The fact that the authorities such as the judiciary, police and MACC continue to let those responsible off the hook will mean that the robber barons will continue to rob and pillage the country. Today we revisit another black episode in our country's history. In the early nineties, Bank Negara, at the behest of a few powerful individuals, began engaging in massive speculation in the volatile foreign exchange market, or forex. Until today, we are still unsure about the exact amount of the loss suffered by Bank Negara. Some estimate the figure at anywhere between RM10 billion to RM30 billion, but the fact is that foul-play and irresponsible forex speculation had exposed Bank Negara to maximum losses of as high as RM270 billion, which is three times our country's GDP and more than five times our foreign reserves at the time. The government then had stiffly denied any wrongdoings, even though Tun Daim Zainuddin himself was quoted as saying, "central banks must not play with fire by venturing into speculative money markets where the risks and losses are high." He said this even though it was under his own tenure as Finance Minister from 1984 to 1991 that Bank Negara began dabbling in irregular forex speculation. In fact, as far as back as 1989, Bank Negara had already been criticised for speculating on the yen and the US dollar. In 1991, a Reuters news agency report described Bank Negara as a "dominant force on the foreign exchange scene", and proceeded to detail Bank Negara's modus operandi, which is to trade in massive lots and hitting banks on the run. By the time the losses were discovered in 1994, the then-Finance Minister Datuk Seri Anwar Ibrahim ordered a stop to Bank Negara’s wild forex games. We are very fortunate that we have Datuk Seri himself here today to explain what really happened, and we look forward to listening to his side of the story. Bank Negara, as our country's central bank, is supposed to be a financial regulatory body. It is responsible for maintaining confidence in our banking and monetary system, both domestically and internationally. By getting involved in what can only be described as gambling activities, Bank Negara has not only incurred colossal financial losses but also undermined the trust in our banking system. This has had far-reaching impact both internally and externally. As I said, until today, Malaysians are still in the dark. We are still unsure as to the exact extent of the damage. Worse, 20 years on, we are still waiting for action to be taken. In fact, some of the key players involved in the scandal are still around and, believe it or not, still managing our economy! Malaysia has become the black money capital of the world, and we have rewarded the robber barons by keeping them in office. Ladies and gentlemen, If anything, this scandal, as with all the other scandals that Malaysia has seen, should serve as a reminder to all Malaysians of the grave consequences of the lack of competency, accountability and transparency. Without good and clean governance, we open ourselves to corruption and abuse of power by robber barons who treat our national treasury as their own personal kitty. This is why in Penang, we strongly advocate a CAT government, where competency, accountability and transparency is not merely a slogan but a policy to safeguard the public interest. Finally, I wish to congratulate Penang Institute for hosting this very timely and important discussion. It is critical that we do not forget the sins of the past, so that we do not repeat them in the future. Thank you. ——BM Version—– Ucapan oleh YAB Lim Guan Eng di Forum "Skandal Forex Bank Negara – Apabila Kerajaan Bermain Spekulasi" Anjuran Penang Institute Pada 2.6.2012 Hanya Jika Malaysia Menjadi Bebas Rasuah Bolehlah Rakyat Menikmati Pembangunan Sebagai Kebebasan. Dalam buku "Pembangunan sebagai Kebebasan", pemenang anugerah Nobel yang juga merupakan ahli ekonomi tersohor kerana tumpuannya terhadap warga miskin Amartya Sen telah menulis bahawa pembangunan itu adalah proses perkembangan kebebasan. Beliau telah mengenal pasti 5 kebebasan yang menyumbang ke arah keupayaan seseorang untuk hidup dengan lebih bebas: 1. Kebebasan politik 2. Kemudahan ekonomi 3. Peluang sosial 4. Jaminan ketelusan 5. Perlindungan keselamatan Kebebasan politik merangkumi hak asasi dan kebebasan-kebebasan daripada kebebasan bersuara kepada kebebasan akhbar dan maklumat; pilihan raya demokratik di semua tahap termasuk kerajaan tempatan dan keluhuran undang-undang. Kemudahan ekonomi merujuk kepada peluang untuk memanfaatkan sumber ekonomi. Peluang sosial merujuk kepada pendidikan, kesihatan dan apa-apa yang dapat membantu individu untuk mencapai kehidupan yang lebih sejahtera. Jaminan ketelusan memberikan kebebasan untuk berurusan dengan satu sama lain dengan pendedahan penuh untuk mencegah rasuah dan penyelewengan. Perlindungan keselamatan diperlukan untuk menyediakan jaringan keselamatan sosial untuk mencegah kehilangan hak dan kemiskinan melalui bantuan sosial dan bantuan bencana. Tidak ada sebarang keraguan bahawa berdasarkan parameter kebebasan ekonomi dan politik, Malaysia telah gagal untuk menunaikan janji Merdeka iaitu hak asasi dan kebebasan, kesaksamaan politik, kesaksamaan peluang ekonomi, perkongsian kesejahteraan dan keadilan sosio-ekonomi serta integriti dalam kepimpinan. Sebaliknya, kerajaan negeri Pulau Pinang sudah menunaikan semua parameter tersebut. Kita sudah pun meluluskan Enakmen Kebebasan Maklumat, Enakmen Pilihan Raya Tempatan Pulau Pinang untuk mengembalikan "undi ketiga", mengisytiharkan harta peribadi kesemua barisan EXCO termasuk Ketua Menteri, membasmi miskin tegar dengan pendapatan minima RM600 untuk semua isi rumah dan akan membasmi kemiskinan sama sekali menjelang tahun 2015, melaksanakan tender terbuka, menyediakan wifi percuma di kawasan-kawasan awam serta memberi bantuan wang kepada rakyat. Semua kejayaan ini telah dilakukan dengan lebihan bajet setiap tahun dan pengurangan hutang sebanyak 95% daripada RM630 juta kepada RM30 juta. Kita juga sedang menangani kesesakan lalulintas dengan pelaburan dalam infrastruktur dan penyediaan perumahan mampu milik melalui pembinaan 18,000 unit di serata negeri dengan tambahan 20,000 unit sumbangan pihak swasta. Ini telah menzahirkan keyakinan di kalangan umum dan juga para pelabur, dan telah menjadikan Pulau Pinang sebagai lokasi utama pelaburan untuk 2 tahun berturut-turut dari 2010-2011 dengan 30% jumlah pelaburan asing (FDI) Malaysia serta menjadikan Pulau Pinang sebagai bandar paling sesuai didiami untuk 2011-2012. Saya ingin mencadangkan bahawa kita akan menikmati pembangunan sebagai kebebasan seperti yang dijanjikan oleh Amartya Sen sekiranya kita menjadi bebas daripada skandal rasuah. Skandal-skandal makin menjadi sinonim dengan Malaysia. Ada sahaja pencetusan skandal baru setiap beberapa bulan. Adalah terlalu panjang untuk menyenaraikan semua, tetapi beberapa contoh termasuk penyelamatan Renong sebanyak RM10.5 bilion, skandal Port Klang Free Zone (PKFZ) berjumlah RM12.5 bilion, skandal saham Bumi RM52 bilion, "komisyen" setengah bilion untuk pembelian dua kapal selam kelas Scorpene, serta kes terbaru "lembu dan kondo" NFC yang membabitkan RM250 juta. Skandal-skandal tersebut dan lain-lain lagi telah menjadikan Malaysia antara lima negara yang mengalami larian modal haram yang tertinggi di dunia. Keadaan sudah pun menjadi begitu teruk sehingga laporan terbaru oleh badan pemerhati kewangan yang berpusat di Washington iaitu Global Financial Integrity (GFI) telah mendedahkan bahawa lebih daripada RM1 trilion dalam bentuk wang haram – wang daripada ketirisan modal yang tidak direkod seperti rasuah, pencurian, sogokan dan pengelakan cukai – telah dialirkan keluar secara haram daripada negara kita dalam dekad 2000 hingga 2009. Malaysia telah kehilangan satu dekad dek korupsi. Sebagai akibat, Indeks Persepsi Rasuah terkini oleh Transparency International telah menampakkan penurunan kedudukan negara kita kepada tangga ke-60 daripada 180 negara tahun ini. Sembilan tahun lalu pada tahun 2003, kita berada di tangga ke-37 di dunia. Dalam mengumumkan keputusan, timbalan presiden Transparency International Malaysia, Mohammad Ali, telah membuat perhatian bahawa kedudukan negara kita terus merudum akibat kelumrahan "elemen-elemen kerajaan" yang memudahkan "rasuah besar". Dalam erti kata lain, kebanyakan skandal kewangan di Malaysia mempunyai kaitan secara langsung atau tidak langsung dengan kerajaan. Tuan-tuan dan puan-puan sekalian, Walaupun ada beberapa skandal yang sudah tidak diingati, impak yang ditinggalkan terus menghantui kita. Saya bukan sahaja merujuk kepada kerugian kewangan yang berjumlah berpuluh-puluh bilion yang sukar diganti, tetapi lebih teruknya, duluan dan persepsi yang ditinggalkan – bahawa jika anda menjadi anggota kumpulan elit yang berkuasa, maka tidak apa-apa akan terjadi kepada anda walaupun betapa banyak kerugian wang rakyat. Ini menggalakkan mereka dalam kepimpinan BN untuk terus menyalah gunakan kuasa untuk keuntungan kewangan. Hakikat bahawa pihak-pihak berkuasa seperti badan kehakiman, polis dan SPRM terus melepaskan mereka yang bertanggungjawab bermakna bahawa para penyamun akan terus merompak dan menjarah negara kita. Hari ini kita mengkaji semula sebuah episod hitam dalam sejarah negara. Pada awal tahun 90an, Bank Negara, atas perintah beberapa individu yang berkuasa, telah membabitkan diri dalam spekulasi besar-besaran dalam pasaran pertukaran mata wang asing (forex) yang bersifat meruap. Sampai hari ini, kita masih tidak tahu lagi berapa sebenarnya jumlah kerugian yang ditanggung oleh Bank Negara. Ada yang menjangka kerugian itu berada di antara RM10 bilion hingga RM30 bilion, tetapi hakikatnya penyelewengan dan spekulasi forex yang tidak bertanggungjawab itu telah mendedahkan Bank Negara kepada kerugian maksimum sebanyak RM270 bilion, iaitu tiga kali ganda KDNK negara dan lebih lima kali ganda rizab asing negara pada masa itu. Kerajaan pada ketika itu telah menafikan kesalahan, walaupun Tun Daim Zainuddin sendiri telah dipetik sebagai berkata, "bank negara tidak harus bermain dengan api seperti pasaran wang spekulatif di mana risiko dan kerugiannya adalah tinggi." Beliau telah berkata demikian walaupun Bank Negara telah mula membuat spekulasi forex sejak zaman beliau menjadi Menteri Kewangan antara tahun 1984 hingga 1991. Sebenarnya, sejak 1989 lagi Bank Negara sudah pun dikritik kerana kegiatan spekulasi atas yen dan dolar Amerika. Pada tahun 1991, laporan agensi berita Reuters telah mengibaratkan Bank Negara sebagai "kuasa dominan dalam permainan pertukaran wang asing", dan telah mendedahkan modus operandi Bank Negara, yang berdagang dengan lot yang besar dan mensasarkan bank-bank di merata dunia. Apabila kerugian telah dijumpai pada tahun 1994, Menteri Kewangan pada masa itu iaitu Datuk Seri Anwar Ibrahim telah menghentikan permainan forex Bank Negara yang tidak terkawal. Kita bernasib baik kerana Datuk Seri sendiri ada bersama kita pada hari ini untuk menjelaskan apa sebenarnya telah berlaku, dan kita semua tidak sabar untuk mendengar cerita di sebalik tabir. Bank Negara, sebagai bank pusat negara kita, sepatutnya menjadi badan peraturan kewangan. Tugasnya adalah untuk mengekalkan keyakinan domestik serta antarabangsa dalam sistem perbankan dan monetari negara. Dengan perlakuannya yang bersifat judi, Bank Negara bukan sahaja telah mengakibatkan kerugian kewangan yang besar tetapi juga telah melemahkan keyakinan terhadap sistem perbankan kita. Ini mempunyai impak yang mendalam dari segi domestik dan antarabangsa. Seperti yang saya kata, sampai hari ini, rakyat Malaysia masih lagi berada dalam kegelapan. Kita masih lagi tidak tahu betapa teruknya kerugian yang dialami. Lebih teruk lagi, selepas 20 tahun, kita masih lagi menunggu tindakan ke atas mereka yang bertanggungjawab. Malah, ada antara mereka yang terbabit dalam skandal tersebut masih lagi berada di kalangan kita dan, percaya atau tidak, masih lagi menguruskan ekonomi negara kita! Malaysia sudah menjadi ibu kota wang hitam, dan kita pula memberi ganjaran kepada penyamun dengan mengekalkan mereka di tampuk kuasa. Tuan-tuan dan puan-puan sekalian, Skandal ini, seperti skandal-skandal lain di Malaysia, harus menjadi iktibar untuk semua rakyat Malaysia tentang akibatnya jika kita kekurangan prinsip cekap, akauntabel dan telus. Tanpa pentadbiran yang bersih dan cekap, kita akan membuka diri kepada rasuah dan penyalahgunaan kuasa oleh para penyamun yang menganggap perbendaharaan negara sebagai akaun peribadi mereka. Inilah sebabnya di Pulau Pinang, kita menyokong kerajaan CAT, di mana cekap, akauntabel dan telus bukan sekadar slogan tetapi merupakan dasar untuk melindungi kepentingan awam. Akhirnya, saya ingin mengucapkan tahniah kepada Penang Institute kerana menganjurkan wacana yang sangat penting dan tepat pada masa. Adalah penting kita tidak melupai dosa-dosa lampau, supaya kita tidak mengulanginya pada masa depan. Terima kasih. ——Mandarin Version—– 槟州首席部长林冠英于2012年6月2日在"国家银行外汇交易丑闻-当政府变成投机者"论坛发表演讲，重点如下： 在穷人经济学家诺贝尔奖得主阿马蒂亚·森的著作《经济发展与自由》中，他写到，发展是扩大自由的过程，他确认了5个功能性自由，认为这些自由能让一个人活得更自由： 1. 政治自由 2. 经济便利 3. 社会机会 4. 透明保障 5. 安全保护 我们相信槟州政府已经达致上述指标。我们已经通过了资讯自由法、恢复民主第三票、公开所有行政议员包括首长的个人财产、扫除赤贫，确保2015年每个家庭月入至少600令吉、推行公开招标、在公共场所提供免费WIFI上网、发派援助金给人民。这些成就都是来自我们每年的预算盈余，以及槟州债务缩减了95%，从6亿3000万令吉减至3000万令吉。 我们也试图解决交通拥挤问题，投资在基建，在全州提供1万8000个可负担房屋单位，而私人界贡献2万个单位。这让激发了公众及投资者的信心，让槟州在2010-2011年成为招商引资第一名，占了我国外来直接投资的30%，并且在2011－2012年成为最宜居的城市。 丑闻已经渐渐地成为马来西亚的同义词。若要一一列出，似乎永无止境，一些显著的例子包括政府以105亿令吉拯救玲珑、巴生自贸区125亿令吉丑闻、520亿令吉土著股权丑闻、购买两艘潜水艇近5亿令吉的"佣金"，当然还有最近2亿5000万令吉的公寓养牛丑闻。 这些丑闻都让马来西亚成为世界五大最多非法资金外流的国家。这种情况越来越严重，甚至华盛顿金融观察机构全球金融廉正机构揭露，我国在2000－2009年间，超过1兆令吉黑钱外流，这些金钱来自贿赂、盗窃、逃税等等。我国已经因贪污而蒙受"失去的十年"。 结果，我国在最近的国际透明组织的贪污印象指数排名，从183个国家滑落至60。2003年，我们曾经排名37名。国际透明马来西亚署理主席莫哈末阿里在宣布成绩时说，我们的排名持续下滑是因为我国"政府中有一些元素"对于"大宗贪污案"有利。意思说，我国很多金融丑闻都是直接或间接与政府有关。 |
| Posted: 05 Jun 2012 08:01 AM PDT Press Statement by DAP Secretary-General and MP for Bagan Lim Guan Eng in Kuala Lumpur on 2.6.2012 On 30th May 2012, two Indian Rights Action Force (INDRAF 2.0) leaders V Ganabatirao and his brother V Raidu were brutally and barbarically attacked by a group of thugs, believed to be BN supporters, while on their way to attend a funeral in Klang. Raidu has sustained a broken arm and neck bone, while Ganabatirau's nose was severely injured. With Raidu is still warded at a hospital in Klang, Ganabatirau is upset with police inaction, despite the identities of the perpetrators having been confirmed 36 hours earlier. Why still no arrests against the identified assailants? DAP severely condemns this vile attack, which is the latest in a recent series of violent harassment against Pakatan Rakyat leaders. In the past few weeks, we have seen a serial procession of violence against PR leaders in Malacca, Pahang, Johor, Kuala Lumpur, Selangor and Perak. Various leaders including Datuk Seri Anwar Ibrahim, his daughter Nurul Izzah and even myself have become victims of violent behaviour by thugs and louts. Whether politically-motivated or not, there is no place for such violence in our peace-loving country. Malaysians are sickened by these episodes and can no longer accept such behaviour. Both victims who are DAP members, have revealed that they were attacked by 3 men who were angry with their success in organising the INDRAF 2 gathering in Brickfields, Kuala Lumpur. They were warned that should they organise another rally against BN, then they will be attacked with machetes the next time. Failure by the police to act against such identified assailants will only prove that our country is governed by thugs who have no respect not just for the rule of law but also of democracy. Lim Guan Eng |
| Posted: 05 Jun 2012 08:04 AM PDT Press Statement By DAP Secretary-General And MP For Bagan Lim Guan Eng In Kuala Lumpur On 31.5.2012. MAS RM2.5 Billion Raising Of Capital Guaranteed By The Federal Government Proves The Success Of BN's Successful Cover-up Of 3Ds Of Deficit, Debt And Deceit. Last month, Malaysia Airlines (MAS) announced a Sukuk programme of up to RM2.5 billion to address its working capital following record losses of RM2.52 billion in 2011. One little-noticed aspect is that this raising of capital will be guaranteed by the Federal government, increasing the amount of contingent liabilities on top of already incurred debt by the Federal government of RM3456 billion as at 2011. MAS RM2.5 billion raising of capital guaranteed by the Federal Government proves the success of BN's successful cover-up of 3Ds Of Deficit, Debt and Deceit. BN knows that the critical issue in the coming general elections is its handling of the economy and how the people's cost of living can be reduced and their economic livelihood increased. Tied to whether BN can help the people's economically is its management of the Federal government's debt and budget deficit, which some has traced to its failure to address the menace of corruption. With the RM250 million National Feedlot "cows and condos" scandal involving the family of the UMNO Wanita chief as well as the decline in the anti-corruption rankings of Transparency International from No. 37 in 2003 to No. 60 last year, BN has given up on trying to persuade the public that it is serious about fighting corruption. However BN is more successful in deceiving the public that the menace of corruption has not adversely affected the economy, especially the Federal government's debt and deficit. BN's claims that the Federal Government Budget Deficit was RM 43 billion, RM 45.5 billion(estimate) and RM 43 billion(estimate) in 2010, 2011 and 2012 respectively. In % of GDP, it is 5.6%, 5.4% (estimate) and 4.7%(estimate) for 2010, 2011 and 2012. These budget deficit figures are way too low as the country's projection of economic growth is too high and our operating expenditures too low. The budget deficit as a % of GDP in 2012 will be higher than the announced 4.7% to rise to more than 5.5% as a result of BN's determined efforts to buy votes with government cash handouts, civil servants’ pay increase and big projects such as the roll out of broadband to all schools. Unlike PR state governments that provide social assistance from budget surpluses achieved for the every 4 years PR is in power, BN is giving cash handouts from budget deficits which has been incurred for the last 15 years. As a result of budget surpluses, PR need not borrow to spend on social programs for the people. However BN Federal government has to borrow to spend, following its 15 years of continuous deficits. This can be seen by Federal government debt increasing by 71% from end 2007 of RM266 billion to RM456 billion by end 2011. Unfortunately this is not the full Federal government debt as contingent liabilities of loans taken by private companies or government agencies are not included. If contingent liabilities are included, our government debt exposure will increase by RM97 billion in 2010.(Contingent liabilities for 2011 are still not available). Malaysians must remember that there is a day of reckoning for debts borrowed to be repaid. Ultimately, the ordinary people are the ones to pay for all these debts particularly when Malaysia goes bankrupt. In 2010, the “off-balance sheet” financing activities has hit a record high of RM96.9 billion in 2010, a 14.9% increase from RM84.3 billion in 2009. These are loans which have been taken with a Government guarantee i.e., the Government is obligated to pay should the borrowers fail to settle the debts. As an example, if the Federal Territories Foundation is unable to repay the proposed RM300 million loan from EPF to provide financing for the low-cost housing purchasers, then the Government will have to step in to make the RM300 million payment to EPF. Federal Government loan guarantees are expected to increase dramatically with loan guarantees for the West Coast Highway of RM 2.24 billion, at least RM20 billion to fund the first phase of the RM53 billion Klang Valley MRT mega-project, the construction of 74 police headquarters with government-guaranteed RM10 billion debt by MoF-owned Pembinaan BLT Sdn Bhd, or the proposed RM20 billion sukuk plan by Pengurusan Aset Air Bhd (PAAB) to restructure the country’s water assets. These loan guarantees are debt exposures to the Federal government that must be included in our total debt figures. In contrast, the state government debts of PR state of dropped dramatically just as the BN Federal government debt as soared. In Penang, state government debt was cut by 95% from RM630 million in 8.3.2012 to RM30 million by end of 2011. BN's deceit in a poorer financial performance as compared to PR state governments can be seen by Datuk Seri Najib Tun Razak recent claims that PR are populist who can not deliver. For this reason, PR has to do a better job to expose BN's 3Ds of Debt, Deficit and Deceit or else lose badly in the next general elections. ——BM Version—- Sukuk RM2.5 Bilion Oleh MAS Yang Dijamin Oleh Kerajaan Persekutuan Membuktikan Kehebatan BN Untuk Menutup Gejala 3D Iaitu Defisit, Hutang (Debt) Dan Penipuan (Deceit). Bulan Lepas, Malaysia Airlines (MAS) telah mengumumkan pelancaran Sukuk untuk menambah modal sebanyak RM2.5 bilion untuk menangani kekurangan modal kerja ekoran kerugian RM2.52 bilion pada tahun 2011. Satu aspek yang kurang diberi perhatian adalah bahawa modal yang ingin dikumpul ini akan dijamin oleh Kerajaan Persekutuan, lantas menambahkan liabiliti kontingen ke atas hutang Kerajaan Persekutuan yang sudah berada di tahap RM456 bilion setakat 2011. Penambahan modal RM2.5 bilion oleh MAS yang dijamin oleh Kerajaan Persekutuan membuktikan kejayaan BN untuk menutup gejala 3D iaitu Defisit, Hutang (Debt) dan Penipuan (Deceit). BN tahu bahawa isu kritikal dalam pilihan raya umum yang akan datang adalah pengendalian ekonomi dan bagaimana kos sara hidup rakyat boleh dikurangkan dan kesejahteraan ekonomi ditingkatkan. Persoalan sama ada BN boleh membantu rakyat dalam hal ehwal ekonomi adalah bergantung kepada cara pengurusan hutang Kerajaan Persekutuan dan defisit bajet, yang ramai mengaitkan kepada kegagalan untuk menangani gejala rasuah. Dengan skandal RM250 juta “lembu dan kondo” yang melibatkan keluarga Ketua Wanita UMNO serta kemerosotan dalam kedudukan anti-rasuah Transparency International daripada tangga ke-37 pada tahun 2003 kepada tangga-60 tahun lepas, BN sudah pun mengaku kalah dalam usaha untuk memujuk rakyat mengenai keseriusannya dalam membasmi rasuah. Namun begitu, BN lebih berjaya dalam menipu rakyat bahawa gejala rasuah tidak mendatangkan kesan negatif kepada ekonomi, khususnya kepada hutang dan defisit Kerajaan Persekutuan. Dakwaan BN bahawa defisit bajet Kerajaan Persekutuan adalah RM43 bilion, RM45.5 bilion (anggaran) dan RM43 bilion (anggaran) untuk tahun 2010, 2011 dan 2012 masing-masing. Dalam % KDNK, ia adalah 5.6%, 5.4% (anggaran) dan 4.7% (anggaran) untuk tahun 2010, 2011 dan 2012. Angka-angka defisit ini adalah tidak tepat dan terlalu rendah kerana unjuran pertumbuhan ekonomi yang digunakan adalah terlalu tinggi dan perbelanjaan mengurus terlalu rendah. Defisit bajet sebagai % KDNK pada tahun 2012 akan menjadi lebih tinggi berbanding 4.7% yang diumumkan, dan dijangka akan naik sehingga lebih 5.5% ekoran usaha-usaha BN untuk membeli undi dengan pemberian wang tunai, kenaikan gaji kakitangan awam dan projek-projek besar seperti projek internet jalur lebar kepada semua sekolah. Tidak seperti kerajaan-kerajaan negeri PR yang memberi bantuan sosial daripada lebihan bajet yang dicapai dalam 4 tahun pentadbiran PR, BN memberi wang daripada defisit bajet yang ditanggung selama 15 tahun. Disebabkan lebihan bajet yang dicapai, PR tidak perlu meminjam untuk perbelanjaan program-program sosial untuk rakyat. Akan tetapi, Kerajaan Persekutuan BN terpaksa meminjam ekoran defisit berterusan selama 15 tahun. Ini boleh dilihat dalam kenaikan hutang Kerajaan Persekutuan sebanyak 71% daripada RM266 bilion pada akhir tahun 2007 kepada RM456 bilion pada akhir 2011. Malangnya, ini bukanlah hutang Kerajaan Persekutuan yang sepenuhnya kerana liabiliti kontinjen yang ditanggung untuk syarikat-syarikat swasta dan agensi-agensi kerajaan tidak termasuk sekali. Sekiranya liabiliti kontinjen dikira, hutang kerajaan akan meningkat sebanyak RM97 bilion pada tahun 2010. Rakyat Malaysia harus ingat bahawa akan tiba harinya di mana hutang akan dituntut. Akhirnya, rakyat Malaysia yang akan terpaksa membayar segala hutang ini apabila negara menjadi bankrap. Pada tahun 2010, aktiviti-aktiviti kewangan yang tidak termasuk dalam kunci kira-kira telah mencecah RM96.9 bilion, iaitu peningkatan 14.9% daripada RM84.3 bilion pada tahun 2009. Ini merupakan pinjaman yang telah diambil dengan jaminan kerajaan. Dalam erti kata lain, kerajaan yang harus tanggung jika peminjam itu gagal melangsaikan hutang. Sebagai contoh, jika Yayasan Wilayah Persekutuan gagal membayar balik pinjaman yang dicadangkan iaitu RM300 juta daripada KWSP untuk pembiayaan perumahan kos rendah, maka kerajaan yang harus melangsaikan pinjaman RM300 juta itu kepada KWSP. Jaminan pinjaman Kerajaan Persekutuan dijangka akan meningkat secara mendadak dengan jaminan untuk Lebuhraya Pantai Barat sebanyak RM2.24 bilion, sekurang-kurangnya RM20 bilion untuk pembiayaan fasa pertama projek MRT Lembah Klang yang bernilai RM43 bilion, pembinaan 74 ibu pejabat polis dengan pinjaman RM10 bilion oleh Pembinaan BLT sdn bhd yang dimilki MoF, atau cadangan Sukuk RM20 bilion oleh Pengurusan Aset Air Bhd (PAAB) untuk penyusunan semula aset air. Jaminan-jaminan pinjaman ini merupakan hutang Kerajaan Persekutuan yang harus termasuk dalam jumlah hutang negara. Ini berbeza dengan hutang-hutang kerajaan negeri PR yang telah menurun secara mendadak sebagaimana hutang Kerajaan Persekutuan BN meningkat. Di Pulau Pinang, hutang kerajaan negeri telah dikurangkan sebanyak 95% daripada RM630 juta pada 8.3.2008 kepada RM30 juta pada akhir 2011. Oleh itu, dakwaan terkini oleh Dato’ Sri Najib Tun Razak bahawa PR bersifat populis dan tidak mampu tunaikan janji adalah salah satu contoh penipuan BN yang mempunyai prestasi kewangan yang lemah berbanding kerajaan-kerajaan negeri PR. Untuk sebab ini, PR harus meningkatkan usaha untuk mendedahkan gejala 3D iaitu Defisit, Hutang (Debt) dan Penipuan (Deceit) BN. Sekiranya tidak, PR bakal kalah teruk dalam pilihan raya umum yang akan datang. LIM GUAN ENG 民主行动党秘书长兼峇眼区国会议员林冠英于2012年5月31日在吉隆坡发表声明: 马航获得联邦政府担保25亿令吉的伊斯兰债券，证明了国阵成功地掩盖3D，也是赤字（Deficit）、债务（Debt）及欺诈（Deceit）。 随着2011年蒙受高达25亿2000万令吉的亏损后，马航在上个月为解决其营运资本问题，宣布了一项高达25亿令吉的初级伊斯兰债券计划。很多人忽视的一点是，这项集资计划获得了联邦政府的担保，这将进一步增加联邦政府于2011年的4560亿令吉负债。 马航的25亿令吉集资获得联邦政府的担保，证明了国阵成功地掩盖3D，也是赤字（Deficit）、债务（Debt）及欺诈（Deceit）。国阵显然知道，下届大选最关键的问题，就是它处理经济的表现，如何减轻人民的生活成本，以及如何提供他们的经济水平。国阵能否从经济上协助人民，与其债务及财政赤字管理息息相关。许多人认为经济上的失败，源自于不能解决贪污腐败的问题。 随着巫统妇女组主席的家人涉及国家养牛中心2亿5000万令吉的"公寓养牛"丑闻，以及我们在国际透明组织的反贪排名从2003年第37位，跌至去年第60位。国阵已经放弃向公众说明他们对反贪的认真度。但是，国阵竟然成功欺骗公众，让人们以为贪污并没有威胁到国家经济，特别是联邦政府的债务和赤字。 国阵声称联邦政府在2010年，2011年及2012年的预算赤字分别是430亿令吉，455亿（预算）令吉及430亿（预算）令吉。在国民生产总值上，分别占了5.6%，5.4%及4.7%。这些预算赤字的数据太低，因为我国预期的经济成长太高，而我们的营运开销太低。 2012年的赤字占国民生产总值的比率将会更高，从已宣布的4.7%，上升超过5.5%，因为国阵决意通过政府分派援助金、提高公务员薪金及大型发展项目（如：为所有学校提供宽频）来买票。不像民联州政府，我们在执政4年期间，从财政盈余中，拨款给社会福利计划，而国阵却在连续15年财政赤字的情况下，分派援助金。 由于我们拥有预算盈余，民联政府不必借钱来进行社会福利计划。但是，国阵联邦政府却在连续15年赤字的情况下，借钱来派钱。这可以从联邦政府的债务从2007年底的2660亿令吉，增加71%至2011年底的4560亿令吉可以看出。不幸地的，这还不是联邦政府的债务全数，它还没有包括私人公司或政府机构贷款的或有负债（Contingent Liability）。 如果将或有负债算进去，我国政府2010年债务将会增加970亿令吉（2011年资料未知）。国人要记得，欠债终需还债，最终，全体普通老百姓都必须来还债，特别是当国家破产的时候。 2010年，资产负债表外的融资破记录达969亿令吉，比2009年843亿令吉增加14.9%。这些贷款是由政府担保，那就是说如果贷款人无法摊还债务，政府必须履行义务还债。例如：如果联邦直辖区基金无法偿还他们向公积金局贷款的3亿令吉，贷款给中廉价屋购买者，政府必须介入，偿还3亿令吉给公积金局。 联邦政府贷款担保预料还会戏剧化增加，他们也担保了西岸大道22亿4000万令吉的贷款、巴生谷地铁计划5300万令吉第一期贷款的至少200亿令吉、隶属财务部Pembinaan BLT Sdn Bhd的兴建74个警察总部的100亿令吉贷款、或水资产公司建议发行200亿令吉的债券来重组国家水资产。这些债务的担保都是联邦政府的潜在债务，必须要纳入我国的债务内。 相反地，民联州政府的债务也戏剧化地降低。在槟州，州政府的债务从2008年3月8日的6亿3000万令吉，缩减95%至2011年3000万令吉。当最近首相拿督斯里纳吉声称民联只懂搞民粹而不懂传递时，就突显出国阵就其财务表现比民联差而作出的谎言。为此，民联若不想在下届大选惨败的话，除了需要做得更好，还需揭发国阵企图掩盖的3D：赤字（Deficit）、债务（Debt）及欺诈（Deceit）。 林冠英 |
| You are subscribed to email updates from Lim Guan Eng To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
| Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610 | |
Tiada ulasan:
Catat Ulasan