Lim Guan Eng |
| Posted: 01 Mar 2012 12:36 AM PST Press Statement by DAP Secretary-General and MP for Bagan Lim Guan Eng in Kuala Lumpur on 1.3.2012 Shocking RM2.52 Billion Losses In 2011 Suffered By MAS Marks A Spiralling Dive Of No Return For Our National Carrier Unless Failed Policies Are Replaced With Professional Management, Results-Oriented Work Ethic And A New Business Model Based On Competency, Accountability and Transparency(CAT) The shocking net loss of RM2.52 billion for 2011 recorded by national carrier Malaysia Airlines (MAS) is a stark reminder of how mismanagement and a failed business model has caused a crisis in the once-reputable and proud airline with its cash reserves almost bled dry.In fact, MAS has been on a downward spiral since the departure of now Minister in the Prime Minister Department Dato' Seri Idris Jala in 2009, with its net profit of RM490 million in 2009 to RM234 million in 2010 plunging tragically to the record breaking staggering losses of RM2.52 billion in 2011. These losses suffered are a far cry from a few years ago when Dato' Seri Idris Jala was tasked to revitalise MAS as CEO. He was appointed in 2005 and was able to turn the company around to record a profit of RM850 million in 2007 against a loss of RM1.3 billion two years before that. Why is it that Dato' Seri Idris was able to turn aroudn MAS and leave it in healthier conditions but all his hard work has been undone? Do we need Dato' Seri Idris Jala back at the MAS cockpit to save the doomed airline? In addition to the stark losses, MAS's cash reserves more than halved to RM1 billion at the end of last year from RM2.1 billion at the end of 2010 while net assets dropped from RM3.5 billion to RM1.1 billion. In other words, MAS is no longer flying on fuel but instead is now flying on fumes. This is the legacy of a piratisation deal disguised as privatisation and subsequent re-nationalisation gone awry. Even 2001 bailout in which the Federal Government paid double the market price at the time could not rescue MAS from its fundamental problems. The Federal Government paid RM1.8 billion or RM8 per share to Tan Sri Tajudin Ramli instead of the market value of RM3.68 at the time. MAS can not blame prevailing poor global economic conditions. In contrast Singapore Airlines managed to record profits last year. In fact, we need not even look that far as even local budget carrier Air Asia has been able to outdo MAS by miles. One need only to look at Air Asia's current market capitalization which stands at RM10.1 billion, compared to MAS at RM4.8 billion. Air Asia, despite being only a decade old and far smaller in operations, is worth more than double in market capitalisation! There must be something wrong when a budget airline that charges far lesser fares can make more money than an airline that charges more. The viability of our national airline is in question until and unless the fundamental issues are resolved. Is it a question of a failed business model or management failure, or both? Clearly, the only way to prevent our national asset from plunging into a fatal crash is to engage a new business model based on the principles of Competency, Accountability and Transparency which has served the Penang State Government well. Not only have we been able to impress and attract investors by being the top manufacturing investment destination in Malaysia for two consecutive years running in 2010 and 2011, Penang has also been able to record budget surpluses every year since 2008 and have shaved our state government debts by 95% from RM630 million to RM30 million. The current business model employed by MAS is clearly a failed one. If MAS continues to subscribe to the old centrally-planned model and political interference that breed corruption and inefficiency, our national carrier is doomed. Finally, the question that Malaysians demand to know is who will be held accountable for such a loss? Surely RM2.52 billion losses by our national airline is unacceptable to everyone in the country, especially when the reason it was renationalised in the first place was to rescue it from the afflictions of mismanagement and a poor business model. The government must identify those responsible for such huge losses and take action against them as the people expect nothing less from a responsible government. —BM Translation — Kenyataan Akhbar oleh Setiausaha Agung DAP dan Ahli Parlimen Bagan Lim Guan Eng di Kuala Lumpur pada 1.3.2012 Kerugian Mengejutkan Sebanyak RM2.52 Bilion Yang Dialami Oleh MAS Untuk Tahun 2011 Akan Menjunamkan Syarikat Penerbangan Kebangsaan Melainkan Dasar-Dasar Yang Gagal Digantikan Dengan Pengurusan Profesional, Etika Kerja Yang Berorientasikan Hasil Dan Model Bisnes Baru Yang Berdasarkan Prinsip Cekap, Akauntabel Dan Telus (CAT). Kerugian mengejutkan sebanyak RM2.52 bilion yang dialami oleh syarikat penerbangan kebangsaan Malaysia Airlines (MAS) untuk tahun 2011 adalah pengingatan jelas bahawa salah urus dan model bisnes yang gagal telah mengakibatkan krisis dalam syarikat penerbangan yang pernah menjadi kebanggaan ramai apabila simpanan tunainya juga sudah hampir kehausan. Sebenarnya, MAS sudah pun mula menjunam sejak pemergian Menteri dalam Jabatan Perdana Menteri Dato' Seri Idris Jala pada tahun 2009, apabila keuntungan bersihnya telah merudum dari tahun ke tahun, yakni keuntungan RM490 juta pada tahun 2009 telah diikuti oleh keuntungan RM234 juta pada 2010 dan kemudiannya kerugian sebanyak RM2.52 bilion untuk tahun 2011. Kerugian yang dialami ini jauh berbeza dengan prestasi beberapa tahun lalu apabila Dato' Seri Idris Jala telah dilantik untuk memulihkan MAS sebagai CEO. Beliau dilantik pada tahun 2005 dan telah berjaya mencatatkan keuntungan RM850 juta pada tahun 2007 berbanding dengan kerugian RM1.3 bilion hanya 2 tahun sebelum itu. Dato' Seri Idris telah memulihkan MAS tetapi semua usahanya sudah sia-sia sekarang. Adakah kita memerlukan Dato' Seri Idris Jala untuk kembali menerajui kokpit MAS untuk menyelamatkannya? Di samping kerugian yang teruk itu, simpanan tunai MAS telah diseparuhkan kepada RM1 bilion pada akhir tahun lepas daripada RM2.1 bilion pada akhir tahun 2010, sementara aset bersih telah menurun daripada RM3.5 bilion kepada RM1.1 bilion. Dalam kata lain, MAS sudah tidak lagi terbang dengan bahan api tetapi hanya terbang dengan wasap. Inilah pewarisan "piratisation" atau perompakan yang menyamar sebagai penswastaan dan kemudian pengambil alihan semula oleh kerajaan secara tidak keruan. Malah tindakan Kerajaan Persekutuan untuk menyelamatkan MAS pada tahun 2001 dengan membayar dua kali ganda harga pasaran tidak dapat membantu. Kerajaan Persekutuan telah membayar RM1.8 bilion ataupun RM8 setiap saham kepada Tan Sri Tajudin Ramli walaupun harga pasaran pada masa itu hanya RM3.68 setiap saham. MAS tidak boleh menyalahkan keadaan ekonomi global yang kurang sihat kerana Singapore Airlines telah mencatatkan keuntungan untuk tahun lepas. Malah, kita tidak perlu pergi jauh kerana syarikat penerbangan bajet tempatan Air Asia pun telah mengalahkan MAS. Kita hanya perlu melihat permodalan pasaran Air Asia yang bernilai RM10.1 bilion, berbanding MAS yang hanya bernilai RM4.8 bilion. Meskipun Air Asia hanya berumur satu dekad dan jauh lebih kecil dari segi operasi, ia bernilai lebih dua kali ganda dalam permodalan pasaran. Tentunya terdapat masalah apabila syarikat penerbangan bajet yang mengenakan caj yang lebih rendah boleh lebih berjaya dan untung berbanding syarikat penerbangan yang mengenakan caj yang tinggi. Daya maju syarikat penerbangan kebangsaan kita akan terus dipersoalkan melainkan isu-isu fundamental diselesaikan. Adakah ianya satu masalah model bisnes yang gagal atau pengurusan yang gagal, ataupun kedua-duanya? Adalah jelas bahawa cara untuk mengelakkan aset kebangsaan kita daripada terhempas adalah untuk menggunakan model bisnes baru yang berdasarkan prinsip Cekap, Akauntabel dan Telus yang telah membawa kejayaan kepada Kerajaan Negeri Pulau Pinang. Bukan sahaja kita berjaya meyakinkan dan menarik pelabur dan menjadi destinasi pelaburan pembuatan nombor satu di Malaysia untuk dua tahun berturut-turut pada tahun 2010 dan 2011, Pulau Pinang juga telah mencatatkan lebihan bajet pada setiap tahun sejak 2008 dan telah mengurangkan hutang Kerajaan Negeri sebanyak 95% daripada RM630 juta kepada RM30 juta. Model bisnes yang sedang digunakan MAS jelas sudah gagal. Sekiranya MAS terus menggunakan kaedah perancangan pusat dan membenarkan campur tangan politik yang membiakkan rasuah dan ketidak cekapan, syarikat penerbangan kebangsaan kita akan ditakdirkan untuk gagal. Akhirnya, soalan yang ingin ditanya oleh rakyat Malaysia adalah siapakah yang akan bertanggungjawab untuk kerugian yang besar ini? Sudah tentu kerugian RM2.52 bilion oleh syarikat penerbangan kebangsaan kita ini tidak boleh diterima semua, terutamanya apabila sebab utama ia diselamatkan oleh kerajaan adalah untuk menyelamatkannya daripada masalah-masalah salah urus dan model bisnes yang lemah. Kerajaan mestilah mengenal pasti mereka yang bertanggungjawab untuk kerugian yang besar ini dan mengambil tindakan ke atas mereka kerana itulah yang diharapkan oleh rakyat Malaysia. ========Mandarian Translation ================== 民主行动党秘书长及峇眼区国会议员林冠英于2012年3月1日在吉隆坡发表的文告: 马航2011年净亏本25亿2千万令吉实在令人震惊，也在在显示了管理不当及经营模式的失灵，已经为这家曾经著名的航空公司带来危机，其现金储备也几近枯竭。其实，在现任首相署部长拿督斯里依德利斯在2009年离开马航后，马航业绩就急转直下，从2009年的净利4亿9千万令吉、下滑至2010年的2亿3千400万令吉，接着灾难性的在2011年疯狂净亏25亿2千万令吉。 这巨大亏损与数年前拿督斯里依德利斯作为马航总裁时，简直天差地远。他在2005年走马上任后，在2007就为马航创下8亿5千万净利纪录，成功扭转前两年净亏13亿令吉的局面。为何，拿督依德利斯能转亏为盈，并且让马航走上健康的正轨，但如今他的心力付出却功亏一篑？我们是否需要拿督依德利斯重返马航，领航马航，拯救垂危的马航？ 在严重亏损下，马航的现金储备已经从2010年终的21亿令吉，骤降超过一半至2011年终的1亿令吉。同时，马航净资产也从35亿令吉骤降至11亿令吉。换句话说，马航现在不再是载满汽油飞翔，而是载着满满的烦恼与问题在飞。 这就是私己化伪装成私营化的后遗症，将促使接下来的再度国有化曲折重重。即使当2001年联邦政府付出双倍市价紧急财援马航的时候，也根治不了马航的核心问题。当时联邦政府给付丹斯里塔朱丁每股8令吉共18亿令吉，而其市价只有每股3令吉68仙。 马航不可以将差强人意的表现归就全球经济危机，因为相反的新加坡航空却在去年的净利创纪录。其实远的不说，就连我国的廉价航空公司亚航的营运也赢了马航好几条街。看看亚航现有的资本额已经高达101亿令吉，而马航只有48亿令吉。亚航不只年轻马航数十年，营运规模也比马航小，但是资本额竟然是马航的两倍！ 收取更少费用的廉价航空比收费更高的航空更赚钱，这一定有问题。我们国家的航空公司是否可行还是个问题，除非根本问题获得解决，究竟问题出在失败的运作模式或失败的管理，还是两者都有问题？ 显然，只有如槟州政府实行的能力、问责和透明原则为基础的新商业模式，才是预防国家资产陷入致命崩溃的唯一方法。槟州民联政府不仅能打动和吸引外资，在2010年和2011年连续蝉联全国制造业投资之冠，也在2008年执政槟州后每年有盈余，并减少州政府的债务高达95%，从6亿3000万令吉减少至3000万令吉。 马航目前的运作模式明显失败，如果马航继续延续腐败和低效率的旧式中央计划模式和政治干预，国家事业注定失败。 最后，大马人民要知道谁该为这项亏损负责？全国没有一个人可以接受国航亏损了25亿2000万令吉，尤其当初重新国有化国航的原因就是要拯救其管理不当和糟糕的经营模式，政府必须找出谁必须对此巨大亏损负责并采取对付行动，这是国民对一个负责任政府的期待。 林冠英 |
| Posted: 01 Mar 2012 12:58 AM PST Speech By Penang Chief Minister Lim Guan Eng During The PR Penang Youth Toll Debate At Dewan Besar Sungai Dua Hall in Teluk Air Tawar, Penang On 29.2.2012 Released On 1.3.3012. I am disappointed that Minister in the Prime Minister's Department Tan Sri Nor Mohamed Yakcop failed to accept a public debate in his constituency tonight on whether the abolition of toll on the North-South Expressway(NSE) and Penang Bridge would bankrupt the nation. Malaysia would not go bankrupt if PR abolish the NSEW and Penang Bridge toll should we win the next general elections. Malaysia would go bankrupt because of corruption, abuse of power and cronyism. I had also wanted to ask Tan Sri Nor on the toll revision deal. Why the Federal government victimized Penang by extending the concession period for Penang Bridge by 17 years until 2038 and Butterworth-Kulim Expressway(BKE) by 11 years until 2038, in exchange for a freeze on toll hikes(see table below). For BKE the freeze on toll hikes is until 2015, a toll hike of 5% will have to be paid every 3 years from 2016. TOLL COMPENSATION WAIVER ~ REVISED CONCESSION TERMS Abolishing the NSE and Penang Bridge will not bankrupt the nation but is morally and ethically right. What is most unconscionable and unfair to the rakyat is that the toll operators of NSE and Penang Bridge are reaping obscenely high profits where they have more than recouped their original investments of construction cost. In a written parliamentary reply to me, the toll operator for NSE spent RM 5,945 million to construct the NSE but has received RM 24,266 million in toll receipts and government compensation as at 31.12.2010. In other words the NSE toll operator has recorded a surplus of RM 18,321 million as at 31.12.2010 over his investment outlay. Is there any need for the NSE toll operator to collect any more tolls from the public much less increase toll fares? By right and in the rakyat's interest, toll collection in the NSE should be stopped immediately in view that the revenue returns of RM 18.3 billion are 3 times more than the original investment of RM 6 billion. The situation is similar for Penang Bridge which has collected RM 1,859 million but spent RM 944 million on construction cost, enjoying a surplus of RM 924 million. For BKE, toll collection amounts to RM 340 million on construction cost of RM 256 million, recording a surplus of RM 84 million. Instead of paying until 31 December 2038, Penangites should not be paying any toll at all in the Penang Bridge and the BKE. Maximum RM50 Billon Cost For Abolishing Both NSE And Penang Bridge Will Not Bankrupt Malaysia. Malaysia can afford RM 50 billion to abolish tolls in Penang Bridge and NSE but not corruption that costs more than USD100 billion(RM35 billion). The Global Financial Integrity Report highlighted that illicit(black) money secretly taken out of Malaysia during the lost "decade of corruption" from 2000-2009 amounted to RM 1,077 billion. Tan Sri Nor should also explain how the revision deal of extension of the Penang Bridge toll concession from 2021 to 2038 in exchange for no toll hikes of 10% indeed benefits Penangites. Given a choice, Penangites would be willing to suffer 10% increases in toll hikes every 5 years in exchange for the toll ending on 31.12.2021 than wait until 31.12.2038 even though no toll hikes are imposed. Similarly for the BKE, Penangites would be willing to pay 15-25% toll hike every 5 years until 27.6.2026 than continue paying until 31.12.2038. BKE is even worse than the Penang Bridge as there will be toll hikes of 5% for every 3 years after 2016 instead of every 5 years. This revision deal of extension of the toll concession until 2038 in exchange for waiving government compensation of RM6.5 billion was done without consultation with the people and benefits only the toll operators at the expense of Penangites and Malaysians. —– BM Version—- Ucapan Ketua Menteri Pulau Pinang Lim Guan Eng semasa Debat PR Pulau Pinang di Dewan Besar Sungai Dua di Teluk Air Tawar, Pulau Pinang pada 29.2.2012 dan disiarkan pada 1.3.2012 Kenapakah Tempoh Konsesi Jambatan Pulau Pinang Dilanjutkan 17 Tahun Dari 2021 Ke 2038 Hanya Untuk Mengelak Daripada Membayar Kenaikan Toll 10% Setiap Lima Tahun? Saya berasa dukacita bahawa Menteri dalam Jabatan Perdana Menteri Tan Sri Nor Mohamed Yakcop gagal untuk menerima cabaran debat umum di kawasan beliau malam ini atas topik sama ada pemansuhan tol Lebuhraya Utara-Selatan (NSE) dan Jambatan Pulau Pinang akan menjadikan negara kita bankrap. Malaysia tidak akan bankrap jika PR memansuhkan tol NSE dan Jambatan Pulau Pinang sekiranya kita memenangi Pilihan Raya Umum yang akan datang. Yang akan menjadikan Malaysia bankrap adalah rasuah, penyalahgunaan kuasa dan kronisme. Saya juga ingin tanya Tan Sri mengenai semakan semula tol. Kenapakah Kerajaan Persekutuan memangsakan Pulau Pinang dengan melanjutkan tempoh konsesi Jambatan Pulau Pinang selama 17 tahun sehingga 2038 dan Lebuhraya Butterworth-Kulim (BKE) selama 11 tahun sehingga 2038, sebagai balasan untuk pembekuan kenaikan tol (lihat rajah di bawah)? Untuk BKE, pembekuan kenaikan tol hanya sampai 2015, dan kadar tol akan dinaikkan 5% setiap 3 tahun dari 2016. PENGECUALIAN PAMPASAN TOL ~ SEMAKAN SEMULA TERMA KONSESI Pemansuhan tol NSE dan Jambatan Pulau Pinang tidak akan menjadikan negara bankrap tetapi adalah betul dari segi moral dan etika. Yang tidak berhati perut dan tidak adil kepada rakyat adalah hakikat bahawa syarikat-syarikat pengendali tol sedang mengaut keuntungan yang sangat tinggi walaupun kos pelaburan asal untuk pembinaan sudah habis dikutip. Jawapan bertulis Parlimen kepada saya telah menunjukkan bahawa syarikat pengendali tol NSE telah membelanjakan RM5,945 juta untuk pembinaan lebuhraya tersebut, tetapi sudah menerima sebanyak RM24,266 juta daripada kutipan tol dan pampasan kerajaan setakat 31.12.2010. Dalam erti kata lain, syarikat pengendali tol NSE telah mencatat lebihan sebanyak RM18,321 juta setakat 31.12.2010 daripada pelaburan asal. Adakah perlu lagi untuk syarikat tersebut untuk mengutip lagi banyak tol daripada rakyat apatah lagi untuk menaikkan kadar tol? Sepatutnya, dan jika diambil kira kepentingan rakyat, kutipan tol bagi NSE patut dihentikan serta merta memandangkan hasil kutipannya yang berjumlah RM18.3 bilion sudah pun 3 kali ganda pelaburan asal iaitu RM6 bilion. Keadaannya serupa untuk Jambatan Pulau Pinang yang telah mengutip sebanyak RM1,859 juta dengan kos pembinaan RM944 juta. Lebihan yang dicatat sebanyak RM924 juta. Bagi BKE, tol yang dikutip berjumlah RM340 juta manakala kos pembinaannya RM256 juta, iaitu lebihan sebanyak RM84 juta. Rakyat Pulau Pinang bukan sahaja tidak sepatutnya terus dibebani tol sehingga 31 Disember 2038, malah tol bagi Jambatan Pulau Pinang dan BKE harus dihentikan serta merta. Kos Maksimum RM50 Bilion Untuk Pemansuhan NSE dan Jambatan Pulau Pinang Tidak Akan Menjadikan Malaysia Bankrap Kos maksimum untuk pemansuhan NSE dan Jambatan Pulau Pinang adalah RM50 bilion, iaitu RM40 bilion untuk NSE dan RM10 bilion untuk Jambatan Pulau Pinang. RM50 bilion tidak akan menjadikan negara bankrap. Yang akan menjadikan negara bankrap adalah rasuah, penyalahgunaan kuasa dan kronisme. Lagipun, kos projek MRT baru pun sudah mencecah RM50 bilion. Malaysia mampu membayar RM50 bilion untuk memansuhkan tol Jambatan Pulau Pinang dan NSE tetapi tidak mampu menanggung rasuah yang berjumlah 100 bilion dolar Amerika (RM35 bilion). Laporan Global Financial Integriti telah menunjukkan bahawa sejumlah RM1,077 bilion wang haram telah dibawa keluar dari Malaysia dalam dekad yang hilang dek korupsi dari tahun 2000-2009. Tan Sri Nor harus menjelaskan bagaimana semakan semula dan pelanjutan konsesi tol Jambatan Pulau Pinang dari tahun 2021 ke 2038 sebagai balasan untuk pembekuan tol 10% betul-betul boleh membawa manfaat kepada rakyat Pulau Pinang. Sekiranya diberi pilihan, rakyat Pulau Pinang lagi sanggup menerima kenaikan tol 10% setiap 5 tahun jika tol dimansuhkan pada 31.12.2021 daripada menunggu sampai 31.12.2038 walaupun tiada kenaikan tol dikenakan. Serupa juga untuk BKE, rakyat Pulau Pinang lagi sanggup membayar kenaikan tol 15-25% setiap 5 tahun sampai 27.6.2026 daripada membayar sehingga 31.23.2038. BKE adalah lebih teruk berbanding Jambatan Pulau Pinang kerana bermula dari tahun 2016 kadar tol akan dinaikkan 5% setiap 3 tahun berbanding setiap 5 tahun. Semakan semula dan pelanjutan tempoh konsesi tol sehingga 2038 sebagai balasan pengecualian pampasan kerajaan sebanyak RM6.5 bilion telah dilakukan tanpa rundingan dengan rakyat dan hanya menguntungkan syarikat-syarikat pengendali tol sementara yang ruginya rakyat Pulau Pinang dan Malaysia. —Mandarin Version —- 槟州首席部长林冠英于2012年2月29日在直落斗哇大礼堂槟州民联青年团大道收费站辩论会上发表演讲： 为什么槟城大桥的特许经营权在2021年结束后，还要延长17年至2038年，以避免每5年涨价10%？ 我感到很失望，因为首相署部长丹斯里诺莫哈末耶谷不愿意出席今晚在其选区的辩论会，那就是：废除南北大道及槟城大桥过路费，是否会导致国家破产？ 如果民联赢得选举，废除南北大道及槟城大桥过路费，马来西亚不会因此破产。马来西亚将会因贪污、滥权、朋党而破产。 我要问丹斯里诺莫哈末有关检讨收费站的事项。为什么联邦政府要分别延长槟城大桥特许经营权17年、北海居林高速大道11年，直至2038年，让槟城受苦，以避免过路费涨价（见表）。北海居林大道不起涨至2015年，从2016年开始，过路费将会每三年调高5%。 过路费赔款免除 ~ 重新检讨的特许经营条件 废除南北大道和槟城大桥不会导致国家破产，这是道德及伦理正确的。对人民最不合理及不公平的是，南北大道和槟城大桥已经赚取了比承建费高出许多倍的利润。 在国会给我的回答中，南北大道特许公司花费了59亿4500万令吉来承建南北大道，截至2010年12月31日，它们已经从过路费及政府赔偿当中赚取了242亿6600万令吉。换句话说，南北大道特许公司在2010年12月31日已经赚取了183亿2100万令吉的盈利。 我们还有必要让南北大道特许经营公司继续征收过路费、甚至调高过路费吗？按理说，如果是为了人民的利益，南北大道应该马上停止征收过路费，因为它的回酬已达183亿令吉，是原有投资额60亿令吉的3倍。 同样地，槟城大桥已经收取了18亿5900万令吉的过路费，其承建费为9亿4400万令吉，利润为9亿2400万令吉。北海居林大道所收取的过路费是3亿4000万令吉，其承建费为2亿5600万令吉，利润为8400万令吉。槟城人民根本无需再交过路费给槟城大桥及北海居林大道，而不是继续交到2038年12月31日。 废除南北大道及槟城大桥收费站最多花费500亿令吉，这不会让马来西亚破产。 废除南北大道及槟城大桥收费站将最多花费500亿令吉，即南北大道400亿令吉、槟城大桥100亿令吉。这500亿令吉不会让马来西亚破产。让国家破产的是贪污、滥权及朋党主义。再说，新的捷运工程也花费超过500亿令吉。 马来西亚花得起500亿令吉来废除槟城大桥和南北大道收费站，而不是超出1000亿美元（350亿令吉）的贪污。全球金融廉正报告也指出，2000年至2009年间，秘密带出马来西亚的黑钱高达1兆770亿令吉。 丹斯里诺应该解释，将槟城大桥特许经营权由2021年延长至2038年，以交换"不涨价10%"，到底对槟城人有没有好处？如果有选择，槟城人宁可承受每五年涨10%，直至2021年12月31日停缴过路费为止，而不是在过路费不涨价的情况下，一直交到2038年12月31日。 同样地道理，槟城人宁可每5年承受北海居林大道过路费上涨15-25%，而不是一直交过路费交到2038年12月31日。北海居林大道比槟城大桥更糟的是，2016年过后，每3年（不是每5年）涨价5%。 大道特许经营权期限延长至2038年，以交换政府不需赔款65亿令吉，这项决定并没有经过公众咨询，只让特许经营公司受惠，牺牲槟城人和马来西亚人的利益。 林冠英 |
| You are subscribed to email updates from Lim Guan Eng To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
| Google Inc., 20 West Kinzie, Chicago IL USA 60610 | |
Tiada ulasan:
Catat Ulasan